De bejaarde broers Harry en Huibert Zuur wonen al hun hele leven in hetzelfde huis. Ze haten veranderingen. Binnen hangt de sfeer van een verdroogde kamerplanten. Hun kunstgebitten leggen ze iedere nacht in een bekertje azijn voor de lekkere smaak. Met andere mensen praten ze niet en wanneer er iemand langs hun huis loopt, schelden ze door hun brievenbus. Hun ongezellige leven hobbelt voort als een fiets met vierkante wielen, tot er op een dag post komt. En ze vervolgens keer op keer geconfronteerd worden met liefde. Een boek over twee bejaarden broers die eigenlijk hun moeder missen.

Uitzonderlijk aan dit boek is dat het ontstaan is uit een zeer nauwe samenwerking tussen Benjamin Leroy en Jaap Robben. Twee jaar lang werkten ze zeer intensief samen en combineerden steeds hun ideeën met elkaar om er weer nieuwe ideeën door te krijgen. Het is mede daardoor een boek geworden dat zich lastig in een vakje laat plaatsen. Is het een roman, een prentenboek of een graphic novel? Het is het allemaal.