Elk jaar komen er een aantal nieuwe woorden in de Van Dale. Belangrijke woorden als swaffelen, selfiestick of Fortuynisten. Maar dat wil ook zeggen dat er woorden plaats moeten maken, de zogenaamde verdwijnwoorden. Woorden die al jaren niet meer gebruikt worden in kranten en tijdschriften. Woorden die niet meer nodig lijken, hoewel ze vaak prachtig zijn. Zoals baffetoen, tempeest, zefier of ponjaard. Woorden die wel wat hulp kunnen gebruiken. Jaap ging opzoek naar 23 woorden die klinken als een dierennaam. Bij elk woord schreef hij een dierengedicht dat geïnspireerd is op de betekenis van het verdwijnwoord. 

Zo ontstond een dierenrijk waarin de dieren in elkaars gedicht opduiken, elkaar opvreten en proberen te overleven. Een bundel over uitsterven en verdwijnen. Maar vooral ook een bundel over voortbestaan. Het was meteen duidelijk dat Benjamin Leroy hiermee aan de slag moest. Hij tekende een bos vol eigenaardige, onvoorspelbare en unieke dieren en maakte er een unieke dierenwereld van.